Het innerlijke kind 

Ik moest vandaag terugdenken aan een telefoongesprek van een paar weken terug met een collega. Daarin vertelde hij over zijn angsten: angst voor rijden in het donker, angst voor vliegen, angst voor onbekende gezelschappen en angst voor…..kritiek. 

Dat laatste….angst voor kritiek is zelfs zo erg dat hij een persoon die ooit eens negatieve kritiek over hem uitte tot op de dag van vandaag uit de weg gaat. Een lastige situatie omdat deze persoon een familielid is.

We kennen allemaal angst, dat hoort nu eenmaal bij het leven. Allemaal hebben we zo onze manieren om daar mee om te gaan maar dit raakte me….

Het raakte me niet alleen omdat hij er zo open over sprak maar vooral dat hij er geen oplossing voor wist.

Het is niet toevallig dat ik juist nu aan dat gesprek terugdenk. Op dit moment loopt de online cursus ‘Hooggevoeligheid als kracht’

en zitten we midden in het hoofdstuk dat over het innerlijke kind gaat.

Terugdenkend aan dit gesprek moet ik gelijk denken aan zijn innerlijke kind. Want…..wát zou er gebeuren als hij dat lieve kleine jongetje in hem op schoot zou nemen, zou troosten en vertellen dat het veilig is en dat negatieve kritiek niet betekend dat hij “fout” is of er niet mag zijn?

Ieder mens kent angsten, maar als de angst zo groot is dat je bepaalde situaties gaat mijden hebben ze altijd te maken met je innerlijke kind. Het is jammer dat er zo weinig mensen weten van het bestaan van hun innerlijke kind en dat ze zelfs een groot deel van hun leven de wereld bekijken door de ogen ván dat kind. Dat ze vanuit dát kind grotendeels communiceren, beslissingen nemen en zelfs relaties aangaan.

Maar wát is dan precies dat innerlijke kind?

Nu komt een lastig deel want om dat te kunnen begrijpen moet je beseffen dat jij als persoon uit meerdere delen bestaat. De hele dag door ben je eigenlijk in gesprek met die verschillende delen in jezelf.

Even een voorbeeld:

Ik werd vanmorgen wakker met de gedachte: Oh boy, het wordt vandaag een drukke dag. Ik moet zoveel doen en ik denk niet dat het allemaal gaat lukken om het af te krijgen. Ik moet ….nog bellen  en afspraak maken met….waarom haal ik me ook altijd van alles op de hals?

Gelijk gevolgd door: Máák je niet zo druk! Als je alles mindfull en rustig doet komt het vanzelf goed, dat weet je toch?

Dit zijn twee heel verschillende gedachten, twee verschillende volwassen delen, maar allebei een deel van mij. Zo heeft ieder van ons ook meerdere delen als innerlijk kind die deel uitmaken van onze persoonlijkheid. En….ook al ben je nu volwassen, een deel van jou zal altijd kind blijven.

Het innerlijk kind is een deel van ons dat bestaat uit al onze kinderlijke gevoelens, instincten en intuïties, energie en creativiteit. Het innerlijke kind vorm je op basis van je ervaringen tijdens de eerste zes jaar van je leven en tijdens die periode leer je vaardigheden die je in je latere leven nodig hebt. Warmte, vertrouwen, gevoelens, grenzen, wie je bent en wat het woordje ‘nee’ betekend zijn daar voorbeelden van. In die periode leer je je vrij te maken, krijg je lichaamsbewustzijn en leer je daarvan te genieten, je leert wat goed en kwaad is en hoe je met andere mensen om moet gaan. Al deze vaardigheden, die je dus in een relatief korte periode leert,  vormen de basis van het leven.

Soms zijn er vaardigheden die je wat minder goed hebt geleerd. Daarvan ben je je meestal niet bewust maar kunnen je volwassen leven negatief beïnvloeden. Als volwassenen reageer je op die negatieve situaties dan nog steeds vanuit het kind van vijf jaar. Een mooie benaming hiervoor is “kind hypnose”. Keer op keer blijf je weer terug vallen op dat oude patroon totdat je je bewust wordt van jouw innerlijke kind en uiteindelijk contact met hem/haar gaat maken.

Dit is het moment om het kind te ‘helen’ en er voor te kiezen om bewust de stappen te zetten die nodig zijn om met lastige situaties om te gaan in plaats van ze te vermijden. Want….het vermijden van angstsituaties kost heel veel energie en uiteindelijk leef je je leven niet voluit.

Het opzoeken van de stilte is voor mij persoonlijk een reden om naast het zoeken van verbinding ook contact te maken met mijn innerlijke kind. In de stilte is het stil en kun je jezelf veel beter horen. Het is zo fijn om zo nu en dan even een gesprek te voeren waarin geen ingewikkelde woorden of zinnen worden gebruikt maar waarin er kinderlijke onbevangenheid en blijheid is te voelen. Dat stemmetje dat je influistert, de troost en koestering en een overvloed aan liefde. Wie wil dat nou niet. Probeer het maar eens

Wil je in contact komen met je innerlijke kind, is het de kunst om de stilte in jezelf te ont-dekken en ruimte te maken voor wat (of liever gezegd wie) er in jou leeft.

Op dit moment zijn we bij de cursus “hooggevoeligheid als kracht” aan het werk met het innerlijke kind. Het is mooi om vanuit stilte verbinding te maken met al die delen van dat prachtige lieve innerlijke kind in ons. Ze maken namelijk dat dat jij JIJ bent. Dat is de mooiste ontdekking.