a sanctuary to witch you
can retreat at any time
and be yourself"
(Herman Hess)
Nog een week en dan is het weer zo ver. Ik ga een tijdje undercover, de stilte in, alleen.......en ik kijk er zó naar uit. Ik houd van de stilte, altijd al gedaan en het lijkt wel alsof de behoefte eraan steeds groter wordt. Stilte is voor mij thuiskomen, het brengt rust en een gevoel van rijkdom. Niet de rijkdom in de vorm van bezit maar een innerlijke rijkdom; een allesomvattend gevoel van thuis zijn. De dagen in retraite voelen voor mij als een zachte heling waarin ik volop wordt gevoed, verstil, verdiep en geniet. Om je vragen meteen maar te beantwoorden: nee, er wordt niet gepraat......ook niet tijdens het eten en het klopt dat je dagen niks zegt en alleen maar met jezelf bent.
H-E-E-R-L-I-J-K!
Ik sprak laatst een cliënte die me vertelde in onrustige en drukke periodes grote behoefte te hebben aan stilte. Juist op momenten wanneer haar hoofd weer eens op hol slaat en ze in beslag wordt genomen door van alles en nog wat vind ze het creëren van rust en stilte het aller lastigst. Oh man, wat herkenbaar. Voor velen, dat weet ik zeker.
Het overvolle razende hoofd raakt op den duur zo overprikkeld, dat je niet meer goed kunt slapen, waardoor je niet goed uitrust en je jezelf de volgende dag door de dag heen moet slepen, waardoor je niet meer toe komt aan het wegwerken van je to-do list, en daardoor nog meer gestrest raakt, waardoor je weer slecht gaat slapen, en daardoor....nou ja, je begrijpt het wel.
En in die mega drukte heb je juist zo'n behoefte aan stilte....aan rust maar het lijkt zo onbereikbaar.
Dit houd geen mens vol, jij ook niet!
Maar hoe creëer ik dan stilte en rust in mijn (hectische) leven?
Door in de eerste plaats weer contact te maken met je lijf.
Inchecken bij je lijf, steeds weer en dat is een hele kunst. Wanneer je het contact met je lichaam hebt hersteld kun je gaan voelen waar je gespannen bent, of je ergens pijntjes hebt bv in je schouders of rug of misschien voel je wel dat je ademhaling oppervlakkig is. Wanneer je je dat bewust bent kun je stappen gaan ondernemen en bijvoorbeeld meer rust nemen, een dagje vrij plannen, lekker naar de sauna gaan of juist een wandeling in de natuur maken.
Creëer regelmatig rustmomenten zodat je weer kunt opladen.
Wat mij helpt?
Even letten op mijn ademhaling.
Even letterlijk stilstaan, bewust in en uitademen, de adem door mijn benen en voeten laten stromen.
Inademend de adem door mijn benen en voeten omhoog laten stromen en uitademend door de benen en voeten weer terug.
Het is een simpele oefening die je even weer met beide benen op de grond zet. Niet dat ik meteen helemaal zen ben maar het helpt wel om contact te maken met mijn lijf.
Als ik echt rust en stilte nodig heb is er maar één plek en dat is het kweldergebied bij mij in de buurt. Daar is zo veel stilte dat ik alles als het ware van mij af kan laten glijden en het lijkt alsof alle dingen waar ik me even hiervoor zo druk maakte niet meer belangrijk zijn.
En nog één tip: Vraag jezelf iedere morgen bij het opstaan af wat je nodig hebt om in balans te blijven.
Succes en heb het goed
Liefs Agnes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten