Zelfgehaakte levenskleedje

Er zit een mooi 
verwachtings-
patroon in jouw
zelfgehaakte
levenskleedje
-Mwah_

Twee jaar terug rond deze tijd...
Eigenlijk zou ik heel blij moeten zijn, heel gelukkig, heel energiek, heel zelfverzekerd en vol zelfvertrouwen maar het tegendeel was waar. 
De oorzaak? Ik voelde "het" al een tijd lang niet meer.
Het nieuwe seizoen stond voor de deur en net als ieder jaar had ik  last van koud water vrees. Een herkenbaar gevoel dat altijd de kop opsteekt wanneer ik moet dealen met veranderingen of nieuwe stappen. Ik voel dan een enorme weerstand en heb sterk de neiging om me af te zonderen. Het hoort bij HSPer zijn en ik weet dat het weer over gaat zodra ik na een paar weken weer in de "flow" zit, maar nu? 
Ik begon al te fantaseren over een vaste baan, vaste tijden, vaste collega's en een vast inkomen. Iets zonder gedoe en zonder angsten. Dat vooral.

Het was duidelijk dat ik hier iets mee moest maar wat?
Ik had rust en ruimte nodig om na te denken over hoe het nu verder moest. Mijn praktijk, mijn werk.....er miste iets.
In dit soort situaties zoek ik altijd de natuur en de stilte op. In een soort van meditatieve wandeling overdenk ik de situatie en leg de vragen neer bij mijn ziel. Ik ga als het ware bij mij zelf, bij mijn innerlijke bron te rade. En altijd, echt altijd gebeurd er iets moois en vaak op de meest onverwachte manieren.

Het was bewolkt en regenachtig weer en ik was omringt door honderden, misschien wel duizenden ganzen. 
Na enige tijd brak het wolkendek, verscheen de blauwe lucht en vlogen al die ganzen tegelijkertijd omhoog en in koor maakten ze het kenmerkende geluid. Het was oorverdovend, het was overweldigend. Ze vlogen omhoog, op weg naar het licht, naar de blauwe lucht.....
Daar, op die plek hoorde ik een stem die tegen mij zei: "ZIE JE WEL"?!  De contouren van de vogels tegenover de blauwe lucht en het zonlicht....het was prachtig.

Ik nam mijn beslissing. Het symbolische beeld wat ik hier even voor had gezien was doorslaggevend. Nieuwe mogelijkheden en nieuwe beloften. Ik liet mijn hart spreken.

Slapeloze nachten, halve en hele paniekaanvallen en hartkloppingen volgden binnen no time. Wat voelde ik een weerstand en wat had ik een angst. Hoe moest het nu verder? ja, ik volgde het pad van mijn hart maar hell, what a bumpy way. Het betekende alles loslaten en helemaal opnieuw beginnen. En daar had ik eigenlijk helemaal geen zin meer in. Tot het moment er een kaartje door de bus kwam met de tekst: Er zit een mooi verwachtingspatroon in je zelfgehaakte levenskleedje. Opeens kon ik weer voelen dat het allemaal klopte. Wat een timing, dat had ik nodig!

Het kan soms zo fijn zijn om van iemand anders te horen dat wat je doet waardevol is, of dat je het gevoel hebt niet de enige te zijn met deze gevoelens. Het kan even net dat steuntje zijn wat je nodig hebt. Niet dat je het niet weet, heus wel maar toch....het voelt als een warm bad, als een troost, als twee warme armen om je heen. Net op het moment dat je het in niemandsland even helemaal niet meer weet. Inmiddels sta ik nu, twee jaar later, met dezelfde koud water vrees op de drempel van een nieuw begin. Hartkloppingen, weerstand, angst, slapeloze nachten.....alles komt weer voorbij maar gaat ook weer voorbij. Dat weet ik, uit ervaring. Ook weet ik dat weerstand betekend dat je het juist moet doen, dat je het juist moet aan gaan. Inclusief de angst, de paniek of hartkloppingen. GO FOR IT!

Misschien heb jij ook wel een wens of een doel maar weerhoud  angst of weerstand je ervan om de stappen te nemen die nodig zijn om te bereiken wat je wilt. Laat je niet weerhouden door je weerstand. Als ik het kan kan jij het ook. Hoe meer weerstand je voelt hoe belangrijker de actie die je neemt is. Gaan met die banaan! Laat het me weten. Wat ga jij doen?



Heb het goed,
Liefs,
Agnes

Zielsgelukkig

KIJKEN
Als je je hele leven
de wereld hebt bezien
vanuit het denken,
Zag je enkel jouw gedachte
en heb je je hele leven
over het hoofd gezien
hoe mooi de wereld
werkelijk naar je lachte.

( gedicht van Niels Zwakhals)


Het nieuwe seizoen staat weer voor de deur en ik heb er zin in! Achter de schermen ben ik al een tijdje bezig met de voorbereidingen. De nieuwe energie maakt me gelukkig  en ik geniet er met volle teugen van. 

In meditatie kijk en voel ik hoe het nieuwe seizoen er voor mij uit zal zien. Wat is belangrijk, wat wordt het thema, wat wil ik gaan neerzetten en in welke vorm? Een nieuw seizoen, nieuwe ideeën, nieuwe mogelijkheden, maar er is ook een nieuwe uitdaging en hoe zet ik dát in de wereld?
Ik stem me af op mijn binnenkant en verbind me met mijn ziel maar die laat steeds weer het zelfde antwoord zien en voelen nl......."niets" doen.

Niets
Het afgelopen jaar heb ik heel veel "niets" gedaan en dat was nieuw. Een paar weken "niets" doen was  prettig maar na een tijdje vond ik het genoeg. ik wilde graag actie, weer wat gaan doen maar..... er gebeurde h-e-l-e-m-a-a-l "niets"
Er kwam geen inspiratie, ik was moe en hoe graag ik ook wilde, er kwamen geen nieuwe ideeën naar boven. Eigenlijk had ik meer dan genoeg aan het bedenken en voorbereiden van lessen.
Telkens vroeg ik me af wat ik nu eigenlijk wilde, wat ik nu eigenlijk moest, welke kant op, waarheen, waar naar toe.....pfff......en er kwam maar geen antwoord.

Totdat ik in meditatie het beeld kreeg van een rivier, stromend, vanaf de rotsen kletterend naar beneden en vanaf daar weer verder. Ik volgde de stroming net zolang totdat ik het niet meer kon zien en ik werd rustig, zó rustig en STIL. 
Dat beeld liet mij iets zien wat niet onbelangrijk was. Ik besefte dat het ego en denken mij in de weg stonden. Die twee moest ik loslaten. De komende tijd had ik stilte nodig om op te laden en nieuwe energie op te doen. Niets doen mocht, sterker nog, MOEST! 

Het hele jaar door had ik geroepen zo'n behoefte aan rust en verdieping te hebben en ik stond er met mijn neus boven op. Terwijl ik aan het klagen was dat er niets gebeurde, gebeurde er juist van alles en ik zag het niet.
In de momenten van stilte veranderde er van alles, ik voelde grote behoefte om me af te zonderen, te schrijven, te wandelen en buiten te zijn. Dat gaf verstilling, nodig voor verdieping. Prachtig om wederom te ervaren hoe goed je ziel het met je voor heeft...als je het denken maar loslaat.

Mensen vragen mij vaak wat nou het verschil is tussen het leven vanuit je ego en het leven vanuit je ziel.

Het verhaal hierboven is een voorbeeld van bezield leven. Leven vanuit je ziel is licht, aards, volop, intens, moeiteloos, liefdevol, vanzelf, flow, blij, groots en troostend. Je leeft je leven vanuit je intuïtie, het weten, het zien en je zet je ego opzij. Je leeft je leven intens, vanuit je essentie, vanuit wie je werkelijk bent. Als je het ego opzij zet betekend dat een leven vanuit je hart. Liefdevol, warm en hartverwarmend. Vol overgave.
Als je leeft vanuit je ziel maak je keuzes vanuit de hierboven genoemde staat van zijn. Je bent in een soort van flow, je voelt je gedragen en volgt vol overgave de impulsen van de ziel.

Ego
Je ego is eigenlijk je niet verbonden, valse zelf. Daarmee identificeren we ons. We denken dat we dat zijn maar in werkelijkheid zijn we het contact met ons ware zelf, onze ziel kwijt. De meesten van ons leven vanuit het ego en zijn zich daarvan meestal niet bewust. Zij zijn gewend om te leven vanuit het denken en de ratio en nemen op basis daarvan beslissingen, maken hun keuzes en laten zich leiden door emoties. 
Leven vanuit het ego is een niet verbonden leven. Leven vanuit het denken, een leven dat is gericht op de buitenwereld, leven waarin het geluk of behoeftes worden gezocht buiten zichzelf. Slachtofferschap en strijd met de buitenwereld horen hier ook bij.
Angst, afgescheidenheid, illusie, macht, strijd, slachtofferschap, geweld, lijden, onbewust, armoede, ratio. Het zijn enkele voorbeelden. Leven vanuit het ego is overleven. Je voelt vaak zwaarte en je bent letterlijk afgesneden van je ziel.


Keus
Kiezen voor je ziel gaat over bewust worden.Wanneer je kiest voor een bezield leven dan is het nodig om je ego laagje voor laagje af te pellen en ieder laagje te doorleven. Totdat je helemaal bij je ware kern bent. Vanaf die kern start je de reis naar boven, naar een bezield leven. Deze reis is niet makkelijk en onderweg moeten er vele hindernissen worden genomen. Het is een constante oefening in vertrouwen en loslaten. Maar het mooie is dat hoe langer je onderweg bent, hoe meer je leert vertrouwen en ervaren dat je ziel het allerbeste met je voor heeft ook wanneer jij het anders had gedacht of gewild. Dat is vertrouwen, dat is loslaten. 

Nieuw
Het komende seizoen staat in het teken van nieuw, verbinding en verdieping. Dat is voor nu wat ik weet. De nieuwe ideeën en inspiratie heb ik los gelaten. Ik zie wel wat komt, ik zit immers in het bootje. Het is spannend maar voelt zó vrij. Ik ben Z-I-E-L-S-G-E-L-U-K-K-I-G


Ik houd je op de hoogte.
Heb het goed, liefs,
Agnes

http://www.centrumdespiegel.nl